مقدار یک متغیر را روی صفحه نمایش دهید. مشخص کننده های خروجی *** مواد عمیق ***
چگونه مقدار یک متغیر را روی صفحه نمایش دهیم؟
برای انجام این کار، در داخل رشته فرمت در دستور خروجی، باید مقداری
template را مشخص کنید که در جای آن مقدار متغیر نمایش داده می شود.
اینکه کدام الگو استفاده شود به نوع متغیر بستگی دارد.
این الگوها مشخص کننده خروجی نامیده می شوند و در جدول ارائه شده اند. تعداد کافی مشخص کننده داده شده است. لازم نیست همه آنها را حفظ کنید.
در بیشتر موارد، ما از مشخص کننده ها برای خروجی اعداد صحیح، اعداد واقعی و همچنین کاراکترها و رشته ها استفاده می کنیم. اما شما می توانید در هر زمان به این درس بازگردید و الگوی مورد نیاز خود را ببینید.
<سر>
| کد |
قالب |
<بدن>
| %c |
نماد |
| %d |
عدد صحیح اعشاری امضا شده |
| %i |
عدد صحیح اعشاری امضا شده |
| %e |
قالب علمی (حروف کوچک e) |
| %E |
قالب علمی (بزرگ E) |
| %f |
شناور واقعی |
| %g |
بسته به اینکه کدام قالب کوتاهتر است، %e یا %f استفاده می شود |
| %G |
بسته به اینکه کدام قالب کوتاهتر است، از %E یا %f استفاده می شود |
| %o |
هشتی امضا شده |
| %s |
رشته نویسه |
| %u |
عدد صحیح اعشاری بدون علامت |
| %x |
عدد هگزادسیمال بدون علامت (حروف کوچک) |
| %X |
عدد هگزادسیمال بدون علامت (بزرگ) |
| %p |
شاخص |
| %n |
اشاره گر به یک متغیر عدد صحیح. مشخص کننده باعث می شود که این متغیر عدد صحیح به تعداد کاراکترهای چاپ شده قبل از آن اختصاص یابد |
| %% |
% علامت |
برای نمایش متغیرهایی مانند
int کوتاه اصلاح کننده
h استفاده می شود (به عنوان مثال،
%hd).
برای نمایش مقادیر متغیرهای نوع
long int، از اصلاح کننده
l استفاده کنید (به عنوان مثال،
%ld).
اصلاح کننده
L می تواند به عنوان پیشوند قبل از مشخص کننده های
e،
f،
g استفاده شود. یعنی مقداری از نوع
long double روی صفحه نمایش داده می شود. (به عنوان مثال
%Lf).