Module: متغیرها. فرمت های خروجی


Problem

1/6

متغیرها

Theory Click to read/hide

متغیرها
اگر کامپیوتر توانایی ذخیره اطلاعات مختلف در حافظه خود را نداشته باشد و قادر به پردازش اطلاعات از همان نوع با استفاده از الگوریتم های یکسان نباشد، نیازی به کامپیوتر نیست. 
برای ایجاد برنامه های جالب تر، باید یاد بگیرید که چگونه اطلاعات را در حافظه کامپیوتر ذخیره کنید. در عین حال، ما باید یاد بگیریم که چگونه به سلول های حافظه رایانه دسترسی داشته باشیم. 
در برنامه نویسی، مانند زندگی، برای اشاره به هر بخشی از حافظه کامپیوتر، آن را با نام رخ می دهد. با استفاده از این نام، هم می توانید اطلاعات را بخوانید و هم در آنجا بنویسید.
 
متغیر مکانی است در حافظه رایانه که دارای نام است و مقداری مربوط به < را ذخیره می کند. strong >type.

کلمه "متغیر» به ما می گوید که مقدار آن می تواند در طول اجرای برنامه تغییر کند.  وقتی یک مقدار متغیر جدید ذخیره می شود، مقدار قبلی پاک می شود.


برای یک کامپیوتر، تمام اطلاعات داده های موجود در حافظه آن هستند - مجموعه ای از صفر و یک (به بیان ساده، هر اطلاعاتی در یک کامپیوتر فقط اعداد است و آنها را به همان روش پردازش می کند). با این حال، می دانیم که اعداد صحیح و کسری متفاوت عمل می کنند. بنابراین، هر زبان برنامه نویسی دارای انواع مختلفی از داده ها است که با روش های مختلفی پردازش می شوند.

به عنوان مثال،
عدد صحیح متغیرها – تایپ کنید integer (از انگلیسی integer – whole)، 2 بایت در حافظه اشغال کنید؛
واقعی متغیرهایی که می توانند قسمت کسری داشته باشند (نوع real – از اعداد واقعی انگلیسی - اعداد واقعی)، 6 بایت در حافظه اشغال می کنند؛< br /> - کاراکترها (نوع char – از کاراکتر انگلیسی – نماد)، 1 بایت در حافظه اشغال می کند.

بیایید سعی کنیم یک متغیر به برنامه خود اضافه کنیم.
قبل از استفاده از یک متغیر، باید به رایانه بگویید که فضایی در حافظه برای آن اختصاص دهد. برای انجام این کار، باید یک متغیر را اعلان کنید، یعنی نوع مقداری را که ذخیره می‌کند، مشخص کنید و نامی برای آن قائل شوید. برای انجام این کار، در ابتدای برنامه باید بنویسید:

var <نام متغیرهای جدا شده با کاما>: <نوع این متغیرها>;
       <نام متغیرهای نوع دیگری که با کاما از هم جدا شده اند>: <نوع این متغیرها>; 

 
مثال
var a, b: عدد صحیح; // دو متغیر a و b از نوع صحیح را اعلام کرد. تا زمانی که آنها را مقداردهی اولیه کنیم تا ندانیم چه چیزی در حافظه است. شروع a := 6; // به متغیر a مقدار 6 اختصاص داده شد پایان.

Problem

در خط سوم، یک متغیر a از نوع عدد صحیح با مقدار اولیه 7 اعلام کنید.