اغلب برنامه نویسان از توابع بولی استفاده می کنند که مقادیر بولی را درست یا نادرست (درستیا نادرست) برمی گرداند
چنین توابعی برای برخی از ویژگی ها را بررسی کنید.
دو مثال از نوشتن یک تابع منطقی را در نظر بگیرید که یک عدد را برای یکنواختی بررسی می کند
<بدن>
1) روش بهتر:
نتیجه بیان
n % 2 == 0
درست (درست) یا نادرست (نادرست) خواهد بود
نیازی به نوشتن عبارت شرطی نیست! |
2) این کار را نکنید!
شما می توانید آن را به این صورت بنویسید، اما به هر حال بهتر است ضبط طولانی تری انجام ندهید |
<پیش>
استاتیک بولی isEven(int n)
{
بازگشت (n % 2 == 0);
}
|
<پیش>
بولی استاتیک isEven(int n)
{
اگر (n % 2 == 0)
بازگشت درست؛
دیگر
بازگشت نادرست؛
}
|
و آخرین نکته در مورد کار با توابع و رویه ها: تعداد توابع و رویه ها در برنامه محدود نیست. علاوه بر این، یک زیربرنامه می تواند زیربرنامه دیگری و حتی خودش را فراخوانی کند.