از آنجایی که یک کاراکتر توسط شاخص قابل دسترسی است، می‌توانید از یک حلقه متغیر برای تکرار روی همه کاراکترها استفاده کنید که مقادیر شاخص ممکن را به خود می‌گیرد. به عنوان مثال، برنامه ای که تمام کدهای کاراکتر رشته s را نمایش می دهد به این شکل است
<پیش>
برای i := 1 به طول(ها) انجام می دهد
writeln(s[i]، or(s[i]))
توضیحات برنامه:
1) تابع length(s) طول یک رشته را پیدا می کند. شاخص اولین کاراکتر 1 و شاخص آخرین کاراکتر طول(ها) است. متغیر حلقه i فقط مقادیری از 1 تا طول (ها) می گیرد.
2) در هر خط ابتدا خود نماد و سپس کد آن نمایش داده می شود که توسط تابع داخلی ord()
برگردانده می شود.
همین شمارش را می توان کوتاهتر نوشت:
<پیش>
برای c in s انجام
writeln(c, ord(c));
در این قطعه، هدر حلقه از میان تمام کاراکترهای s حلقه زده و آنها را به نوبه خود در متغیر c قرار می دهد.
ویژگی پاسکال هنگام کار با رشته ها این است که رشته ها اشیاء قابل تغییر هستند. به عبارت دیگر، می‌توانیم کاراکترهای تکی یک رشته را تغییر دهیم.
به عنوان مثال، عبارت زیر کار خواهد کرد
<پیش>
s[5] := 'a';
همچنین می توانید یک رشته جدید از کاراکترها با تغییرات لازم بسازید.
به عنوان مثال، برنامه ای که جایگزین همه کاراکترهای 'a' به شخصیت های 'b' به این صورت خواهد بود:
<پیش>
می خواند)؛
برای i := 1 تا طول (ها) شروع می شود
اگر s[i] = 'a'پس s[i] := 'b';
پایان؛
writeln(s);
در این مثال، تمام کاراکترهای رشته s را حلقه می کنیم. در بدنه حلقه، مقدار متغیر s[i] را بررسی می کنیم: اگر کاراکتر با کاراکتر 'a' مطابقت داشته باشد، آن را با 'b' جایگزین می کنیم.