جاوا. اپراتور مشروط

آیا می خواهید یاد بگیرید که چگونه برنامه های قدرتمند، "هوشمند"، همه کاره و مفید ایجاد کنید؟

سپس باید سه شکل اصلی کنترل اجرای برنامه را یاد بگیرید. بر اساس تئوری سیستم های کامپیوتری، یک زبان برنامه نویسی خوب باید اجرای سه شکل کنترل بر روند اجرای برنامه را فراهم کند:
1 - SEQUENCE:  اجرای عبارات متوالی - قبلاً در دوره های قبلی با این موضوع روبرو شده ایم. همه برنامه های قبلی ما دنباله ای از عبارات بودند
2 - انتخاب:
          اگر فلان مورد،
              سپس این کار را انجام دهید
          در غیر این صورت این کار را انجام دهید
3 - تکرار:
          در حالی که

این برنامه "هوشمندتر" می شود و همچنین کارایی رایانه ها را بسیار افزایش می دهد. شکل دوم انتخاب بین حالت های مختلف عمل است. 

بیایید با یک مثال ساده شروع کنیم. 
شما باید دو عدد واقعی را از صفحه کلید وارد کنید و بزرگترین آنها را تعیین کنید.
این مثال را بررسی کنید.

در مسئله یافتن حداکثر عدد دو، با عملگر جدیدی آشنا شدیم که با کلمه IF شروع می شد
این اپراتور - CONDITIONAL 
نامیده می شود کلمه if از انگلیسی به عنوان "اگر" و کلمه else - به عنوان "در غیر این صورت" ترجمه شده است. اگر شرط بعد از کلمه if true (true) باشد، آنگاه تمام دستورات (عملگرها) به دنبال شرط در پرانتزهای مجعد {} اجرا می شوند. اگر شرط نادرست (نادرست) باشد، دستورات در پرانتزهای فرفری بعد از کلمه else اجرا می شوند.

نمای کلی اپراتور مشروط: <پیش> if ( شرط ) // سرصفحه با شرط { ... // بلوک "اگر". — عباراتی که اجرا می شوند // اگر شرط در هدر درست باشد } دیگر { ... // بلوک "else". — عباراتی که اجرا می شوند // اگر شرط داخل پرانتز نادرست باشد } به خاطر بسپار:
1. IF - ELSE  -  این یک اپراتور است!
   بنابراین، بین براکتی که بلوک "if" را به پایان می رساند ( } ) و کلمه else نمی تواند شامل عملگرهای دیگری باشد
2. بعد از کلمه else NEVER CONDITION.
     مسدود کردن "در غیر این صورت» زمانی اجرا می شود که شرط اصلی مشخص شده بعد از کلمه IF  - false باشد، یعنی. اجرا نشد
3. در مورد، در بلوک "اگر". یا در بلوک "در غیر این صورت". فقط یک عملگر وجود دارد، سپس بریس های فرفری را می توان حذف کرد
4. CONDITION عبارتی است نسبت به آن که می توان گفت درست است (یعنی برآورده شده است) یا نادرست (یعنی برآورده نشده است)
   می توانید از علائم رابطه منطقی در یک شرط استفاده کنید
   > ، &آن؛                بیشتر کمتر
  >=، <=             بزرگتر یا مساوی، کمتر یا مساوی
  ==                    برابر است
  !=                     برابر نیست

5. در زبان برنامه نویسی جاوا هر عددی غیر از صفر به معنای شرط درست و صفر به معنای شرط نادرست است

 

دومین نوع حل مسئله یافتن حداکثر دو عدد را در نظر بگیرید. 
در برنامه دوم، ابتدا مقدار حداکثر را روی یک  متغیر اضافی می نویسیم (بیایید نام آن را Max بگذاریم)

<پیش> اگر (شرط) { ... // اگر شرط درست باشد چه باید کرد } مثالی از حل مسئله یافتن حداکثر دو عدد با استفاده از شکل ناقص عملگر شرطی را در نظر بگیرید