آیا می خواهید یاد بگیرید که چگونه برنامه های قدرتمند، "هوشمند"، همه کاره و مفید ایجاد کنید؟

سپس باید سه شکل اصلی کنترل اجرای برنامه را یاد بگیرید. بر اساس تئوری سیستم های کامپیوتری، یک زبان برنامه نویسی خوب باید اجرای سه شکل کنترل بر روند اجرای برنامه را فراهم کند:
1 - SEQUENCE:  اجرای عبارات متوالی - قبلاً در دوره های قبلی با این موضوع روبرو شده ایم. همه برنامه های قبلی ما دنباله ای از عبارات بودند
2 - انتخاب:
          اگر فلان مورد،
              سپس این کار را انجام دهید
          در غیر این صورت این کار را انجام دهید
3 - تکرار:
          در حالی که

این برنامه در حال تبدیل شدن به "هوشمندتر" است و شکل دوم - انتخاب بین حالت های مختلف عمل - کارایی رایانه ها را بسیار افزایش می دهد. 

بیایید با یک مثال ساده شروع کنیم. 
شما باید دو عدد صحیح را از صفحه کلید وارد کنید و بزرگترین آنها را تعیین کنید.
این مثال را بررسی کنید.

در مسئله یافتن حداکثر عدد دو، با عملگر جدیدی آشنا شدیم که با کلمه IF شروع می شد
این اپراتور - CONDITIONAL 
نامیده می شود کلمه if از انگلیسی به عنوان "اگر" و کلمه else - به عنوان "در غیر این صورت" ترجمه شده است. اگر شرط بعد از کلمه if درست است (true)، آنگاه همه دستورات (عملگرها) به دنبال شرط بعد از کلمه  سپس بین کلمات begin و endاجرا می شوند >. اگر شرط نادرست (نادرست) باشد، دستورات بین شروع و پایان پس از کلمه else اجرا می‌شوند.

نمای کلی اپراتور مشروط: <پیش> if condition سپس // سرصفحه را با شرط شروع کنید ... // بلوک "اگر". — عباراتی که اجرا می شوند // اگر شرط در هدر درست باشد پایان دیگر شروع شود ... // بلوک "else". — عباراتی که اجرا می شوند // اگر شرط داخل پرانتز نادرست باشد end; به خاطر بسپار:
1. IF - ELSE  -  این یک اپراتور است!
   بنابراین، هیچ بیانیه دیگری وجود ندارد
2. بعد از کلمه else NEVER CONDITION.
     مسدود کردن "در غیر این صورت» زمانی اجرا می شود که شرط اصلی مشخص شده بعد از کلمه IF  - false باشد، یعنی. اجرا نشد
3. در مورد، در بلوک "اگر". یا در بلوک "در غیر این صورت". فقط یک عبارت وجود دارد، سپس شروع و پایان را می توان حذف کرد
4. CONDITION عبارتی است نسبت به آن که می توان گفت درست است (یعنی برآورده شده است) یا نادرست (یعنی برآورده نشده است)
   می توانید از علائم رابطه منطقی در یک شرط استفاده کنید
   > ، <               بیشتر کمتر
  >=، <=             بزرگتر یا مساوی، کمتر یا مساوی
  =                     برابر است
  <>                   مساوی نیست

 

دومین نوع حل مسئله یافتن حداکثر دو عدد را در نظر بگیرید. 
در برنامه دوم، ابتدا مقدار حداکثر را روی یک  متغیر اضافی می نویسیم (بیایید نام آن را Max بگذاریم)

اگر در بلوک "else". شما مجبور نیستید کاری انجام دهید (به عنوان مثال: "اگر بستنی در فروش وجود دارد، بستنی بخرید"، و اگر نه ...)، سپس کل بلوک "در غیر این صورت" شما می توانید یک فرم مخفف (ناقص) عملگر شرطی را حذف کرده و از آن استفاده کنید:
<پیش> اگر شرط است، سپس شروع کنید ... // اگر شرط درست باشد چه باید کرد پایان؛ مثالی از حل مسئله یافتن حداکثر دو عدد با استفاده از شکل ناقص عملگر شرطی را در نظر بگیرید