Gerçek sayılar
Programlamada, tüm sayılar öncelikle tam sayılara (
tamsayı) ve kesirli sayılara (
kayan) ayrılır. ).
Değişkeninizin türünü belirlemek için Python yerleşik bir
type() işlevine sahiptir:
isim = "İvan"
print(tür(ad)) #ekranda <class 'str'>
n=5
print(tür(n)) # <sınıf 'int'>
r=5.0
print(tür(r)) # <sınıf 'kayan'>
5.0 değeri, ondalık olarak temsil edilen bir sayıdır. Programlamada, tüm kesirli sayılar gösterimlerinde ondalık nokta bulunan sayılardır. Bu tür sayılara
gerçek sayılar denir.
Gerçek sayı ondalık nokta içeren bir sayıdır. Tamsayı ve kesirli kısımlar birbirinden matematikte olduğu gibi virgülle değil nokta ile ayrılır.
Örneğin, sayılar
\(1 \over 2\),
\(\sqrt 2\) gerçek sayılardır.
int bu sayıları depolamak için yeterli değil.
Python, gerçek sayıları temsil etmek için
float.
veri türünü kullanır.
Örnekteki
r değişkeninde olduğu gibi sayının kesirli kısmı sıfır olsa bile derleyici yine de bellekte gerçek bir değişken oluşturacaktır. Sayının gösteriminde bir ondalık nokta olduğundan!. Ondalık nokta, çevirmen için gerçek bir değişken oluşturmanın gerekli olduğuna dair bir işarettir.
Çok büyük ve çok küçük sayılar "kayan nokta" kullanılarak yazılır (sözde
bilimsel biçimde).
Bilimsel formatta, bir sayı bir
mantis(sayının önemli kısmı)
ve
üs olarak temsil edilir. Yazıldığında, mantis ve üs birbirinden
e harfi ile ayrılır (bir dereceye kadar 10'u belirtir).
Örneğin, bir elektronun yük değerini (
\(1.60217662 \times 10^{-19}\) C) bir depoda saklayabilirsiniz. değişken, aşağıdaki biçimde yazılır ;
El = 1.60217662e-19
Neredeyse tüm gerçek sayılar, bilgisayar belleğinde mükemmel bir doğrulukla depolanamaz, çünkü bunların depolanması için sınırlı sayıda bit ayrılmıştır.
Bu nedenle, gerçek sayılarla hesaplama yapılırken gösterim yanlışlığından kaynaklanan hatalar birikir. Üstelik ne kadar az yer ayrılırsa bu hata o kadar büyük olur.